O projekcie
Gwałtowny wzrost liczby farm wiatrowych zlokalizowanych na całym świecie jest związany z niewielkim oddziaływaniem tego rodzaju produkcji energii na środowisko. Jedną z głównych wad jest hałas. Hałas emitowany przez turbiny wiatrowe nie przypomina powszechnego hałasu przemysłowego – ma inną charakterystykę czasowo-spektralną. W związku z tym ujednolicone procedury monitorowania i kontroli hałasu nie pasują do specyfiki turbin wiatrowych. W efekcie brak jest uregulowań prawnych, a ludzie mieszkający wokół elektrowni wiatrowych skarżą się na uciążliwy hałas. W Polsce – jak i w wielu innych krajach – te same wskaźniki hałasu i ich wartości graniczne są wykorzystywane do monitorowania zarówno hałasu przemysłowego, jak i hałasu turbin wiatrowych. W konsekwencji, niezadowolenie społeczne doprowadziło do zmiany polskiego prawa w zakresie możliwości lokalizacji nowych farm wiatrowych. Praktycznie zmiana ta zatrzymała rozwój tego rynku w Polsce.
Głównym celem tego projektu jest stworzenie podstaw, metod i narzędzi do rzetelnej oceny, kontroli i zarządzania hałasem wytwarzanym przez elektrownie wiatrowe, z uwzględnieniem zasady zrównoważonego rozwoju.
Turbiny wiatrowe są specyficznym rodzajem źródła hałasu, który oddziałuje na duże obszary – w przeciwieństwie do „typowych” źródeł przemysłowych. Uzasadnione wydaje się więc nie tylko określenie istotnych cech charakterystycznych hałasu turbin wiatrowych, ale również zdefiniowanie procedur jego pomiaru, obliczania i oceny, z uwzględnieniem charakteru źródła. W literaturze można znaleźć różne charakterystyki tego rodzaju hałasu, w tym modulację amplitudową (AM), duży zasięg hałasu (efekt wysokości turbin) oraz trudne warunki monitorowania hałasu – przy dużych prędkościach wiatru, co jest generalnie (w sytuacji „normalnej”) jedną z przyczyn nieprowadzenia monitoringu hałasu. Ponieważ wpływ różnych charakterystyk hałasu turbin wiatrowych jest nadal przedmiotem dyskusji, istnieje potrzeba przeprowadzenia dalszych badań.